Wakker worden meiden!
Door: Hans
Blijf op de hoogte en volg Hans
12 Februari 2014 | Indonesië, Batavia
Vandaag vertelde egi (25, derdejaars universiteit semarang) dat toen zij 3 weken geleden thuis kwam ( haar ouders wonen vlakbij jakarta, werken in de agricultuur en hebben een gigatuin. Er wonen 2 apen in de bananen- en palmentuin , die egi met de fles heeft grootgebracht.) toen zij thuiskwam zag ze haar buurmeisje van 12 jaar. Ze was al 5 maanden zwanger! Haar man was ook 12. Ze moesten nu trouwen. Een impliciete verplichting. In dit land staat education education voorop. Anders wordt het niks. Vallen er links en rechts steeds weer gaten.
Mijn nederlandse correspondent Maartje bericht mij gedegen over de krantenartikelen met besnijdenisverhalen. Dachten we altijd dat dit een afrikaverhaal was. Nu komen de onderbouwde verhalen via de UN op tafel. In Indonesie en Maleisie neemt het enorm toe. Massale besnijdenissen in Bandung als voorbeeld.
Even de journalist spelen met wat verhoortechnieken en mijn vrijwilligersomgeving wordt en passant bevraagd.
Yes, zegt de maleisische vrouw met hoofddoek die deel uitmaakt van onze groep. Wij doen dat in Maleisie. Waarom? Nou dat is voor het geloof. Oke en waarom dan? Nou dan zijn we schoon! Ze glundert alsof deze ingreep haar dichter bij allah heeft gebracht. En dan ga ik de fout in. Ik ga het rationaliseren. Als het is om schoon te zijn dan zijn nu ongeveer 2 miljard vrouwen in de wereld die dit niet doen dus niet schoon? Een glimlach en de gordijntjes sluiten zich. Misschien heb ik het al eerder verteld maar het fasineert me. Het lijkt alsof deze doctrine verdovend werkt. De werkelijk reden is wat een andere indonesische jongevrouw mij verteld: de vrouw moet zich koest houden, laag bij de grond blijven, koken, schoonmaken, kinderen verzorgen en dat allemaal zonder teveel geluid. Kijk en in bed helemaal.
Dat is voor de man. De vrouw mag niets laten merken. Silence!
Het beroerde is, datdit soort rituelen , het besnijden, rond hun derde levensjaar gebeurt. Je hebt niks te vertellen. Oke in afrika is het nog ernstiger, grovere ingrepen. Daar neemt het trouwens af. Maar ook kleine ingrepen hebben vaak grote gevolgen. Ik ga steeds weer met de vrijwiligers in gesprek hierover. Is ook om tot nadenken te stemmen. Ik weet het niet beter. Ik stel vragen en hoop, dat die slimme meiden wakker worden. Ieder zijn geloof maar wel op basis van gelijkwaardigheid.e
Mijn nederlandse correspondent Maartje bericht mij gedegen over de krantenartikelen met besnijdenisverhalen. Dachten we altijd dat dit een afrikaverhaal was. Nu komen de onderbouwde verhalen via de UN op tafel. In Indonesie en Maleisie neemt het enorm toe. Massale besnijdenissen in Bandung als voorbeeld.
Even de journalist spelen met wat verhoortechnieken en mijn vrijwilligersomgeving wordt en passant bevraagd.
Yes, zegt de maleisische vrouw met hoofddoek die deel uitmaakt van onze groep. Wij doen dat in Maleisie. Waarom? Nou dat is voor het geloof. Oke en waarom dan? Nou dan zijn we schoon! Ze glundert alsof deze ingreep haar dichter bij allah heeft gebracht. En dan ga ik de fout in. Ik ga het rationaliseren. Als het is om schoon te zijn dan zijn nu ongeveer 2 miljard vrouwen in de wereld die dit niet doen dus niet schoon? Een glimlach en de gordijntjes sluiten zich. Misschien heb ik het al eerder verteld maar het fasineert me. Het lijkt alsof deze doctrine verdovend werkt. De werkelijk reden is wat een andere indonesische jongevrouw mij verteld: de vrouw moet zich koest houden, laag bij de grond blijven, koken, schoonmaken, kinderen verzorgen en dat allemaal zonder teveel geluid. Kijk en in bed helemaal.
Dat is voor de man. De vrouw mag niets laten merken. Silence!
Het beroerde is, datdit soort rituelen , het besnijden, rond hun derde levensjaar gebeurt. Je hebt niks te vertellen. Oke in afrika is het nog ernstiger, grovere ingrepen. Daar neemt het trouwens af. Maar ook kleine ingrepen hebben vaak grote gevolgen. Ik ga steeds weer met de vrijwiligers in gesprek hierover. Is ook om tot nadenken te stemmen. Ik weet het niet beter. Ik stel vragen en hoop, dat die slimme meiden wakker worden. Ieder zijn geloof maar wel op basis van gelijkwaardigheid.e
-
13 Februari 2014 - 02:27
Louise Katus:
Voelde je niet machteloos Hans, als je dit allemaal hoort en er is zo weinig kans op verandering?
Ze doen de gordijntjes dicht, schrijf je, als je doorvraagt. Ze zijn het zo gewend, en worden in die onwetendheid gehouden.
Ieder zijn cultuur, maar dit is toch onmenselijk?
Je maakt het land nu helemaal van binnenuit mee, en dat is heel anders dan als toerist.
-
15 Februari 2014 - 20:34
Eric Derksen:
Waarom kennen we dit soort gebruiken niet hierin het Westen?
Triest dat het zo massaal gebeurt en 'mooi' dat je het zo mee maakt om het als onderdeel van al je ervaringen mee te nemen.
Je kunt natuurlijk geen vuist maken, maar zoals je al zei is alle kleine beetjes natuurlijk mee genomen.
Hier in Nederland wil het geen winter worden.
Net zoals ze in Sochi met de Olympische Zomerspelen proberen te skien en langlaufen bij 15 C (plus), is het hier al (bijna) voorjaar.
Vogeltjes fluiten al (hier althans) en al één zwaluw gezien.
All the best. -
18 Februari 2014 - 11:45
Marijke En Herman Tonsbeek:
Hallo Hans,
We genieten van je verhalen. Je kunt het ook bijzonder sappig brengen.
Je maakt de Indonesiërs van heel dicht mee. Mooi is dat.
Die markten daar zijn heel boeiend. Vooral als je al die mooie fruit en groente stalletjes ziet.
Ja, die besnijdenissen zijn gruwelijk .Vooral al als ze de hele boel weghalen. Daar lig je dan als klein machteloos kind.Van zoiets krijg je gewoon kippenvel. En je voelt een enorme boosheid.
We hopen dat je nog een interessante tijd tegemoet gaat.
We wensen je het allerbeste. Hartelijke groeten uit Veere.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
