De kinderpaus
Door: Hansasia
Blijf op de hoogte en volg Hans
08 April 2019 | Myanmar, Mawlamyine
Ik ben in Jakarta. Na thailand en myanmar nu dus indonesie. Lag om 0200 uur in mijn mandje na drie vluchten in 1 dag. Vanmorgen om 1000 uur met Vicky die alles hier strak regelt op pad. Eerst maar koffie en shake hands. We nemen de planning van deze week door en gaan daarna presentjes inslaan voor de kindertjes in de projecten. Dozen vol met candybars en bisciuts worden in haar auto geladen. In overleg met de nederlandse organisatie heb ik budget voor de 8 projecten. Nadat ik in een restaurant aan een voltallig bestuur van een nieuw project ( kindertehuis) ben voorgesteld verkennen we wat tussen de nasi goreng door. Allemaal vrijwilligers, die vrije tijd in deze projecten stoppen. Vrijdag ga ik hele dag mee. Daarna door naar het project "under the bridge" kinderen, die zonder moeder en vaag zwervende vaders proberen nieuw houvast te vinden. Elke zondag hebben ze extra school, bijles in lastige vakken maar ook ruimte voor voetbal en muziek maken. Teachers die hun vrije zondag hier in steken. Mooi man! Er is op ons gerekend, zeker 50 kinderen tussen 5 en 13 gaan in rijen staan en zingen uit volle borst een lied over Indonesia. 3 juffen zwaaien de maat voor de groep. Daarna worden wij, Vicky en ik, welkom geheten. De snoep blijft nog even in de auto. Eerst moeten ze "mister Hans" een handje geven.
Werkelijk, 1 voor 1 geeft een handje en buigt daarna naar voren en kust mijn hand of drukt hun hoofd tegen mijn hand. Alle 50! Ik voelde me ongemakkelijk. Een begroeting, die me aan de paus deed denken. Die laat ook hele rijen passeren met min of meer hetzelfde ritueel. Eigenlijk wil je dit niet maar is het lastig het te doorbreken. Later, bij navraag, werd duidelijk, dat de kindertjes in dit land dit altijd doen bij oudere mensen. Een uiting van respect.
Gelukkig oordeelde ik niet maar stelde een vraag. Toen wist ik,nog niet, dat deze oefening nog twee keer langskwam. Bij het afscheid en bij het uitdelen . Gelukkig maakten de zakken snoep veel goed. Nu voelde ik me een vertrouwde sinterklaas. Cultuurverschillen kleuren de mensen. Het was hartverwarmend om te horen hoe ze met muziekinstrumenten liedjes maakten. Daar kwam ik eigenlijk voor: was de donatie goed besteed of verdampt? Het was veel meer. Ze speelden na een paar maanden er zelfs liedjes op!
Heb vertrouwen! Zelfs al kussen ze je hand.
Werkelijk, 1 voor 1 geeft een handje en buigt daarna naar voren en kust mijn hand of drukt hun hoofd tegen mijn hand. Alle 50! Ik voelde me ongemakkelijk. Een begroeting, die me aan de paus deed denken. Die laat ook hele rijen passeren met min of meer hetzelfde ritueel. Eigenlijk wil je dit niet maar is het lastig het te doorbreken. Later, bij navraag, werd duidelijk, dat de kindertjes in dit land dit altijd doen bij oudere mensen. Een uiting van respect.
Gelukkig oordeelde ik niet maar stelde een vraag. Toen wist ik,nog niet, dat deze oefening nog twee keer langskwam. Bij het afscheid en bij het uitdelen . Gelukkig maakten de zakken snoep veel goed. Nu voelde ik me een vertrouwde sinterklaas. Cultuurverschillen kleuren de mensen. Het was hartverwarmend om te horen hoe ze met muziekinstrumenten liedjes maakten. Daar kwam ik eigenlijk voor: was de donatie goed besteed of verdampt? Het was veel meer. Ze speelden na een paar maanden er zelfs liedjes op!
Heb vertrouwen! Zelfs al kussen ze je hand.
-
08 April 2019 - 15:21
Monique:
Hoe verzin je het kinderpaus, van een wit keppeltje naar een rode meiter -
08 April 2019 - 15:45
Marga:
een behoorlijk verschil in mentaliteit en toch ook wel cultuur, tussen Thailand en Indonesië. Super dat de donaties klinken als muziek, dat vinden alle kinderen overal ter wereld leuk, muziek! Ik krijg nu een flash back van een angklungschool in Bandung, allemaal glunderende koppies, mooi!
Op naar de volgende tehuizen/ instellingen waar je als Sint Hans de snoepdozen weer rond kan laten gaan.
Terima kasih Tuan! -
10 April 2019 - 12:20
Sjon Appels:
Het is een voorbeeld van respect. Daar kunnen we hier nog veel van leren. Het is vast ook daar een leuk gevoel om Sinterklaas uit te hangen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
