Ticket nummer 45 - Reisverslag uit Mawlamyine, Myanmar van Hans - WaarBenJij.nu Ticket nummer 45 - Reisverslag uit Mawlamyine, Myanmar van Hans - WaarBenJij.nu

Ticket nummer 45

Door: Hansasia

Blijf op de hoogte en volg Hans

05 April 2019 | Myanmar, Mawlamyine

Ik kon kiezen tussen de bus en de trein. Met de NS in het achterhoofd liep ik naar het treinstation in Yangon voor een ticket naar Mawlamyine. Enige blanke en dan wil iedereen je helpen. Als je niet uitkijkt sta je zomaar op een rangeerterrein, heb je betaald en komt er nevernooit een trein. Maar goed, het is niet de eerste keer, dat ik in deze vooruitstrevende landen ben. Ik vond op eigen kracht, na veel mannen te hebben bedankt voor bewezen diensten, een kamertje waar onduidelijke kerels tegen de muur aan hingen. Op de tafel lagen indrukwekkende papieren die met de hand waren volgeschreven. Met veel stempels dat wel. Als ik een ticket wilde dan 45 min.wachten. De treinreis duurde 9 uur. Ik waande mij in 1933, de sfeer, meubilair, geen trein te zien, wel veel volk. Toch maar even op zoek naar het busstation vlakbij. De rit duurde 6 uur. Hier liet de trein toch even wat liggen! Ik had geluk. Nog net 1 kaartje voor de volgende dag. De bus stond al warm te draaien toen ik aankwam. Zag er strak uit, blauw, groot gestroomlijnd met van de konijnenoren. De bus had 45 zitplaatsen en ik had ticket nummer 45 helemaal achterin. Daar zat je wat verhoogd. Alle gordijntjes waren dicht, buiten was het bloodyhot. Naast mij gingen nog 4 mensen zitten, die naar later bleek, ook veroordeeld waren tot lijfstraffen. Ga nooit in een bus achterin zitten! En zeker niet in Myanmar. We stonden nog stil toen plotseling uit de luidsprekers het geluid van een zingende man klonk. Een kwartier lang herhaalde hij het deuntje. Ik kon het al dromen. Waarschijnlijk zong hij ons moed in, met name de achterste rij. Langzaam reed de bus van het terrein af. Niets aan de hand totdat er gas werd gegeven. Het was een expressbus.
Het uitveren achterin in samenspraak met het laten we zeggen slecht onderhouden wegdek leverde een enerverende reis op. Wat een ellende. Je moest je echt vast houden, je schoot regelmatig omhoog en voelde je maag. Ik had geluk. Nog net 1 ticket. Halverwege de rit stopten we. Iedereen ging wat eten maar ik koos voor een stukje lopen. Diep ademhalen, ik keek eens achterom, nog 3 uur te gaan. In het tweede deel heb ik de burmese bumpy bus bewandeld. Af en toe door het gangpad heen en weer. Vonden ze niet leuk, die locals want uit het plafond waren twee tv,s naar beneden gekomen waarop van die merkwaardige films te zien waren. Ik liep in beeld. Toen we aankwamen in Mawlamyine bedacht ik me geen moment. Een kaartje voor de terugreis voordat alles weer was uitverkocht en ik weer de gelukkige was. Met een beetje dringen had ik ticket 18 te pakken. Redelijk vooraan. Je leert elke dag!

  • 05 April 2019 - 16:01

    Marga:

    Het uiterlijk van een luxe toeringcar met de werking en luxe van de VAD bus 1960!! hoe lang blijf je daar en als je teruggaat met ticket nr 18
    kom je dan weer in Burma terug?

  • 06 April 2019 - 06:57

    Natalie:

    Onduidelijke kerels

  • 07 April 2019 - 05:02

    Paddy:

    Hans, wat een bijzondere ervaringen! Ook ik geniet ervan! Groeten!

  • 07 April 2019 - 10:01

    Louise:

    We reizen in gedachten mee, je schrijft heel beeldend! Maar wat een ervaringen doe je op!
    Nu de laatste etappe van je reis...

  • 07 April 2019 - 18:58

    Monique:

    lieve hans,

    Want kan jij heerlijk schrijven geniet van je verhalen en het inderdaad net of je er zelf bij zit zoals jij dit allemaal schrijft.
    Geniet nog even!!
    liefs Monique

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Hans

Ik hou enorm van reizen, on the road, mensen ontmoeten, natuur, culturen maar kan ook zeer de stilte waarderen. Azie werkt als een warme deken, letterlijk en figuurlijk. De mensen zijn meestal aanstekelijk prettig in de omgang. En dat terwijl ze het vaak, naar onze begrippen, materieel slecht hebben. Nee dus. Het gaat in het leven om iets anders, wat bij je van binnen zit, groeit, vorm krijgt, wat je moet koesteren. Het is blijheid, positief ingesteld zijn, openminded, primair optimistisch gericht. Ik kan daar nog heel veel van leren. Misschien is azie daarom voor mij een prachtig werelddeel waar ik nog veel hoop rond te reizen.

Actief sinds 02 Jan. 2014
Verslag gelezen: 224
Totaal aantal bezoekers 22842

Voorgaande reizen:

18 Maart 2019 - 17 April 2019

Myanmar,thailand,indonesie

18 Maart 2019 - 17 April 2019

Myanmar,thailand,indonesie

07 Februari 2017 - 07 Maart 2017

Thailandlaoscambodjavietnam

07 Januari 2014 - 30 Maart 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: