Onder de mensen tussen het geloof

We slapen met 6 mannen in 1 kamer, op een rij. Om 04.15 uur breekt de hemel open. Uit alle luidsprekers van de moskee naast ons veel te kleine huisje dendert de imam zijn gebed de wereld in. 6 mannen zitten bijna tegelijk rechtop kijken verdwaasd, schelden in hun eigen taal, en laten zich weer terugzakken op de grond waar we op slapen.en die imam meldt zich meerdere keren per dag. En als ze er zin in hebben dan nog veel vaker. Zoals vandaag, vrijdag ( a holy day) nou dat zal je weten. De imams zijn er eens goed voor gaan zitten. Het nasaale zangerige geluid werkt op de zenuwen. De jongens uit korea ( yes yes hiddink yes) schieten steeds in de lach als er weer een imam begint. In korea is geen islam. Toch is het net na zoveel nachten of je er al een beetje doorheen slaapt smorgens. Kan ook zijn dat de coordinator gevraagd heeft rekening te houden met ons. Toch stemt het tot nadenken. Het is een structuur een allesomvattend netwerk.dat merk je aan alles. het is vrijdagmiddag, er zijn 11 kinderen in de shelter, ons huisje waar alles gebeuren moet. waarvan 1 nog uit de voormalige groep kinderprostitutie is, pakweg 12, 13 jaar.
Maar ze speelt nog graag mee vanmiddag met de kleintjes.er staat een koranles gepland. Jazeker ook voor de allerkleinsten. De kinderkorans worden gretig in ontvangst genomen en de les begint. Indonesische kinderen leren op school het gewone abc. Maar de koran is arabisch. Die tekens moeten ze ook leren.vroeg geleerd is oud gedaan. Kinderen gaan naar school van 0830 uur tot 1400 uur, dan een uurtje thuis en door naar de koranschool van 1600 tot 1800, naar huis eten en daarna koran lesjes maken en koran leren tot bedtijd. Dat is de regel in geciviliseerd indonesie. Niet hier natuurlijk. Hier zijn we los van regels en nog veel meer, daarover een andere keer.
Ik mag gewoon blijven zitten, dit verhaaltje maken, naast mij is een van de indonesische vrijwilligers neergestreken voor gebed.
Zij trekt daarvoor een soort trouwjurk aan met een bijbehorend kapje over haar hoofd. Een minuutje of 5. Klaar. Maar wel een paar keer per dag. Daar komt al de volgende aan: uit maleisie waar ze ook bahasa indonesia spreken ( borneo is half indonesie en half maleisie )
Zelfde ritueel. Zij heeft overigens haar eigen trouwjurk bij zich.
Natuurlijk elk land heeft haar eigen cultuur, geloofsrichtingen en structuren. Het is zeker ook niet om te oordelen, de mensen zijn zachtaardig, lief vriendelijk , maar de islam vertekent makkelijk dat beeld.