Kedeng kedeng, kedeng kedeng
Door: Hans
Blijf op de hoogte en volg Hans
01 Februari 2014 | Indonesië, Batavia
Ik zit in de trein, een half uur van tevoren. Moet. De deuren sluiten ruim voor vertrek. Gauw nog even bij de ATM 1,2 miljoen rupiah gepind.60 euro. this is Indonesia man!
De trein, Argo Parahyangan, treinen hebben hier namen. Wel mooi. Er komt dan ook wat binnenrijden op zo'n perron. Wat een lengte.
Mijn plannen zijn gewijzigd. Jakarta is een metropool waar je niet al te lang moet verblijven.had ik anders ingeschat. Het is zaterdagavond 1/2 om 20.10 uur mijn tijd ( 14.10 jullie tijd). Mijn buurman, een student geeft me goeie tips en "leent" me zijn wifi.
Hij komt onmiddellijk op de proppen met Wieteke van Dordt (nee he!) die met haar indo- achtergrond bij ons furore maakte met Tante Lien en daarbij een liedje zong:"hallo Bandung". Dat vindt hij leuk (?!) hij is van Bandung.de reis duurt ongeveer 3,5 uur. We rijden in het donker van jakarta naar bandung.
Ze noemen het Parijs van Java.
De architectuur is door nog behoorlijk in tact uit de tijd van Nederlandsch Indie. Onze trots overzee zeg maar. In Jakarta zijn ze trouwens wel een beetje klaar met die Bataviatijd. De resterende karakteristieke oude panden in "old town" staan op instorten. Jammer dat emotie hier boven ratio gaat. Het kan juist toevoegen aan de stad en beleving. Genoeg.
Terug naar de architectuur in Bandung. Prachtig.allemaal art deco de meer zakelijke strakke vormen als tegenhanger van de Jugendstil met haar krullen en stijlvolle draaimotieven.
Google het Savoy Homannhotel voor iconisch lijnenspel.
De trein dendert door. Nu heb ik al 4 keer mijn treinticket laten zien en daar komt weer een goochelaar aan. Ook een uniform met veel goud. De 1 knipt er een gaatje in, de ander geeft een stempel, de volgende houdt het tegen het licht ( jazeker) en de laatste goochelaar vouwt het dubbel ( hadden we nog niet gehad) en geeft het terug.
Vriendelijk knikken. Hij buigen en dan Terimah kasi ( dank u wel). Mij maak je niet gek.
Net een hapje gegeten. Ze kwamen al eerder de bestelling opnemen. Nasi goreng rames met radang.niet verkeerd maar als je honger hebt smaakt alles.Ahh. weer nieuw volk. Nu bieden ze voet- en schoudermassage aan.het is toch een feest in zo,n trein.
Wat een wereld! Onderwijl staat de tv aan ( natuurlijk een knokfilm) en hangt er een bord met foto en naam van mister Ardenta.Y. die onze wagonbaas is.voordat we vertrokken werden alle stoelen, die 2aan 2 vastzitten gedraaid zodat we allemaal ze goeie kant opreizen. Iedereen zijn eigen genummerde stoel.het is weekend,het is extra druk. Gelukkig nog een ticket kunnen scoren. Zo'n stad als Jakarta met 10 miljoen inwoners genereert een dynamiek op allerlei gebied.
Ik verheug me op de treinreis van morgen: Bandung-yogjakarta.
Een van de mooiste zeggen ze. Door valeien, oerwouden, over rivieren, door tunnels.met het fototoestel voor het raam.
De trein komt piepend steunend en stotend tot stilstand. Rechts is het perron mar daar gaan we niet heen. Links staat ook een trein. We stappen uit onze trein en daarna in die andere trein en daaruit op een ander perron. Kan ook.
Reizen, althans verplaatsen is best vermoeiend. Ik hoop op een lekker bedje in het hotelletje.
De taxichauffeur, de eerste vrouwelijke, rijdt alsof ze achterna gezeten wordt. Kan wel rijden trouwens. Op haar linkermouw draagt zij een band met het hakenkruis. Dat vraagt om uitleg. Heeft niets met de nazi te maken zegt ze. Het swastikasymbool is het heiligste uit het hindoeisme. Daar houden we het dan maar op. Ik moet er toch steeds naar kijken onder het rijden en besef dat ik toch ver van huis ben.
De trein, Argo Parahyangan, treinen hebben hier namen. Wel mooi. Er komt dan ook wat binnenrijden op zo'n perron. Wat een lengte.
Mijn plannen zijn gewijzigd. Jakarta is een metropool waar je niet al te lang moet verblijven.had ik anders ingeschat. Het is zaterdagavond 1/2 om 20.10 uur mijn tijd ( 14.10 jullie tijd). Mijn buurman, een student geeft me goeie tips en "leent" me zijn wifi.
Hij komt onmiddellijk op de proppen met Wieteke van Dordt (nee he!) die met haar indo- achtergrond bij ons furore maakte met Tante Lien en daarbij een liedje zong:"hallo Bandung". Dat vindt hij leuk (?!) hij is van Bandung.de reis duurt ongeveer 3,5 uur. We rijden in het donker van jakarta naar bandung.
Ze noemen het Parijs van Java.
De architectuur is door nog behoorlijk in tact uit de tijd van Nederlandsch Indie. Onze trots overzee zeg maar. In Jakarta zijn ze trouwens wel een beetje klaar met die Bataviatijd. De resterende karakteristieke oude panden in "old town" staan op instorten. Jammer dat emotie hier boven ratio gaat. Het kan juist toevoegen aan de stad en beleving. Genoeg.
Terug naar de architectuur in Bandung. Prachtig.allemaal art deco de meer zakelijke strakke vormen als tegenhanger van de Jugendstil met haar krullen en stijlvolle draaimotieven.
Google het Savoy Homannhotel voor iconisch lijnenspel.
De trein dendert door. Nu heb ik al 4 keer mijn treinticket laten zien en daar komt weer een goochelaar aan. Ook een uniform met veel goud. De 1 knipt er een gaatje in, de ander geeft een stempel, de volgende houdt het tegen het licht ( jazeker) en de laatste goochelaar vouwt het dubbel ( hadden we nog niet gehad) en geeft het terug.
Vriendelijk knikken. Hij buigen en dan Terimah kasi ( dank u wel). Mij maak je niet gek.
Net een hapje gegeten. Ze kwamen al eerder de bestelling opnemen. Nasi goreng rames met radang.niet verkeerd maar als je honger hebt smaakt alles.Ahh. weer nieuw volk. Nu bieden ze voet- en schoudermassage aan.het is toch een feest in zo,n trein.
Wat een wereld! Onderwijl staat de tv aan ( natuurlijk een knokfilm) en hangt er een bord met foto en naam van mister Ardenta.Y. die onze wagonbaas is.voordat we vertrokken werden alle stoelen, die 2aan 2 vastzitten gedraaid zodat we allemaal ze goeie kant opreizen. Iedereen zijn eigen genummerde stoel.het is weekend,het is extra druk. Gelukkig nog een ticket kunnen scoren. Zo'n stad als Jakarta met 10 miljoen inwoners genereert een dynamiek op allerlei gebied.
Ik verheug me op de treinreis van morgen: Bandung-yogjakarta.
Een van de mooiste zeggen ze. Door valeien, oerwouden, over rivieren, door tunnels.met het fototoestel voor het raam.
De trein komt piepend steunend en stotend tot stilstand. Rechts is het perron mar daar gaan we niet heen. Links staat ook een trein. We stappen uit onze trein en daarna in die andere trein en daaruit op een ander perron. Kan ook.
Reizen, althans verplaatsen is best vermoeiend. Ik hoop op een lekker bedje in het hotelletje.
De taxichauffeur, de eerste vrouwelijke, rijdt alsof ze achterna gezeten wordt. Kan wel rijden trouwens. Op haar linkermouw draagt zij een band met het hakenkruis. Dat vraagt om uitleg. Heeft niets met de nazi te maken zegt ze. Het swastikasymbool is het heiligste uit het hindoeisme. Daar houden we het dan maar op. Ik moet er toch steeds naar kijken onder het rijden en besef dat ik toch ver van huis ben.
-
01 Februari 2014 - 19:24
Marga:
Hi brother,
Je hebt wel een luxe treinreis geboekt zeg, draaibare stoelen, een filmpje, 4x controle, t kan niet op. En dan een aardige Indo die je z'n wifi leent, bijzonder toch!
Als je hier de trein neemt, is het enige wat we doen mopperen, te vol, geen zitplaats, trein heeft vertraging en naar buiten kijken, in de herfst ziet t er toch echt mooi uit buiten, komt niet in ons op.
Dan zit je in een Azië, met een andere cultuur en dobbert op hun tempo mee, poco poco, en zie .......het is een plezierige ervaring om met de trein te reizen en te genieten van al het moois wat voorbij komt. Geweldig toch dat we dan wel de rust hebben om het leven te leven en alles in ons op te nemen.
foto's. foto,s doen !!
Op naar Bandung en Yogyakarta, have fun
p.s ik heb zo geen zin meer in "piepers" na al jouw rijst en groente maaltijden, 1x per week stamppot vanwege de winter......maar verder...rijst vlees kip groente en een sausje hmmmmm!
Groetjes marga
-
01 Februari 2014 - 19:44
Jolande:
Hoi Hans,
Ik zit je net een mailtje te schrijven en komt je trein-verslag alweer binnen.
Leuk hoor al die verslagen, weet in iedere geval dat ik er ervan geniet!
Ik kijk alweer uit naar de volgende,
groetjes Jolande
-
01 Februari 2014 - 23:22
Tuiten:
Hoi Hans !
We zijn de achterstallige berichten van je aan het lezen , hadden eerder geen bericht. Super zeg , die treinreis , we zullen het het bij de NS ook eens voorstellen : stoelen draaien , lijkt ons een feest in onze overvolle treinen!! Wij maakten ook eens ( lang geleden alweer ) deze treinreis , herinneringen komen boven . Geniet ervan , we leven mee ! Groetjes ,tot de volgende belevenis. Tuitjes -
02 Februari 2014 - 14:00
Susanne:
Hoi Hans,
Je bent ver weg schrijf je, maar je voelt heel dichtbij hoor!! Ik zie het helemaal voor mij: al die verschillende conducteuren en met goud ' everywhere' . Ook dat kneuterige met stoelen omdraaien zijn van die dingen die je doet beseffen in wat voor snelle en strakke wereld we leven. Dat geeft ook zo'n mooie vertraging in je denken dat er zo weinig echt vanzelfsprekend is.
Hier.. lijkt het wel voorjaar! Een hele zonnige zondag en de eerste krokussen komen zelfs al op. Nederland maakt zich op voor de Olympische Spelen (ja, ik verzamel de bijlagen hierover). Geniet van het mooie Bandung! Take care. Lfs Susanne -
03 Februari 2014 - 17:43
Maartje Van Hengel:
hai Hans, ik rij nu achterstevoren met je mee, net je mails gezien, van Jogja, nu dus Bandung. Zal je steeds even bijkletsen met mijn ervaringen van toen, 1970. Ik zal met mijn gasten in het Savoy Homann Hotel, toen het enige goede. Ik had een kamer in knal-koningsblauw, prachtig fluwelen bankstel, art deco, heel chic. Als ik aankwam stond er een schaal met vers fruit voor mij klaar. 's Avonds hadden wij een opvoering van kinderen met de Anklung, een bamboe ratelinstrument, dat met al die klanken een ruisende rivier of een rammelende karavaan karren in beeld of gehoor bracht. De kok was een oude dikke Nederlander, die daar vergroeid was en nooit meer terug zou gaan. Hij verwende mij waar hij kon, de schat, hij was verzot op leesvoer, ik bracht altijd wat voor hem mee, hij was er altijd gelukkig mee, gaf niet wat. Ik heb je verteld over het hotel van mijn voorouders, hotel Panhengar, verbastering van Van Hengel, maar ik zal het bij een volgend bezoek moeten bezoeken. Dag, goede verdere reis, Maartje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
