Een volwassen spercieboon

Wij zijn ondergebracht in "rooms" waar je je .... Nog niet kan keren. Het 2persoonsbed beslaat bijna de hele ruimte. Er zijn een stuk of 6 van deze ruimtes. Ze zijn ook te huur voor bijv. Backpackers. Maar nu zitten wij, de volunteers, erin. In de loop van de middag komt de olifantenbaas aanlopen met een nogal uitgedoste hippie-achtige indianenvrouw of zoiets.
Omdat ik de grootste (?!) kamer heb moest deze nieuwkomer bij mij in de kamer. Ik zei oke, dacht dat het hele backpackersbeuren bij mij zolang gestald moest worden. Dat het een gast was.
Het waa toch even andere. Julia uit Spanje, lees Ibiza, ging met mij niet alleen de kamer delen maar ook het bed! Ja want er was maar 1 bed en die was 2persoons. Volgens de olifantenbaas, zo bleek later, was dat onder backpackers en vrijwilligers heel gewoon. Het bed delen met een spaanse van Ibiza. Er is niks moeilijker in het leven dan te kiezen(hahaha).
Toch maar stevig ingezet bij de baas en dat dit niet ging gebeuren. Er zijn grenzen. Daarbij wilde ik Julia natuurlijk niet het gevoel geven, dat ze niet welkom was. Een van de cathys offerde zich op voor een nachtje. De volgende dag bleek toch de privcacy een flinke rol te spelen in zo'n kleine ruimte.
Julia had goed geslapen. We raakten in gesprek. Opgeruimde meid. Ze was dertig, werkte in een bar op Ibiza. Maakte zich druk over olieboringen in de zee rond Ibiza en de rest ( balaeres). Alles van waarde blijkt kwetsbaar.
Ik kon het niet nalaten haar goed aan te kijken zonder dat het ongemakkelijk werd. Wat een schilderij! Julie had rood geverfd haar en droeg alle kleuren van de regenboog aan kleding. Maar haar ene oorlel was een eyecatcher. Doorboort met een soort rode plastic wokkel ter grote van een volwassen spercieboon! Wow. Dat ken ik alleen van plaatjes van oerwoudstammen. Haar bovenlip en onderlip hadden een metalen piercings en ik zag , dat zelfs door het tandvlees boven haar voortanden metalen pinnen waren bevestigd. De oorschelpen hadden ook ringetjes. En tatoeages natuurlijk, bovenarmen, deel rug en haar beide borsten waren zichtbaar in eenkleurengamma voor het leven versierd.
Ze zeggen, dat als je eenmaal een tatoe hebt laten zetten het hek van de dam is. Dan wil je meer. Interessant.
Julie was stoer, stevig en goedlachs. De dames hadden met de olifantenbaas en oplossing gevonden. Julia sliep in de opslagruimte, in een hoek en moest door een heel laag deurtje
In de keuken trof ik haar. Beetje stil. Ze was afgescheept met een slechte slaapplek en had bovendien net haar hoofd ook nog gestoten. Eerst tranen daarna moest ze huilen. Zo zie je maar hoe groot we zijn toch kwetsbaarheden kennen.
Omdat ik verreweg de oudste ben heb ik de olifantenbaas uitgelegd, dat julia een kamer moest hebben. ik heb overwicht en juli krijgt alsnog een kamer. Ik kan niet meer stuk.
Krijg een sticker van de bar waar ze werkt: pura vida heet de bar.
Dat zeggen ze in costa rica als een soort goodbye, tot ziens. Maar het betekent ook het echte leven. De essentie vsn ons bestaan.